Ling Intelligence, Michał Wójcik i angielski w 14 dni

 

Jeśli planujecie nauczyć się angielskiego i nie daliście się zwieść „przełomowej” metodzie nauki Christiana Olsona, znanej jako fiszki Quick Speak (opisanej w jednym z poprzednich postów: Quick Speak opinia, Christian Olson i Grzegorz Lewandowski), wspaniały świat robienia ludziom wody z mózgu ma dla Was kolejną propozycję – metodę nauki angielskiego opracowaną przez Harolda Williamsa i nazwaną Ling Intelligence. Czym Ling Intelligence różni się od Quick Speak? Wygląda na to, że przede wszystkim opakowaniem. Christiana Olsona zastąpił Harold Williams, a Grzegorza Lewandowskiego Michał Wójcik. Ale po kolei. 

Ling Intelligence, czyli jak zadziwić znajomych

Jak trafnie zauważyła Autorka artykułu „Ling Intelligence, angielski w 14 dni z Michałem Wójcikiem”, Harold Williams od dawna nie żyje. W jakiż więc magiczny sposób „w ostatnich latach opracował swoją słynną 2-tygodniową formułę nauki języka angielskiego” [1]? Pozostanie to tajemnicą sprzedawcy multimedialnych fiszek Ling Intelligence. Sprzedawca jest równie tajemniczy jak i sprzedawca fiszek Quick Speak, ale patrząc przez pryzmat zestawu niepoważnych twierdzeń użytych w obu reklamach można śmiało zakładać, że to dokładnie ta sama firma. 

Co ciekawe, zarówno z fiszek Quick Speak jak i z fiszek Ling Intelligence skorzystało dokładnie tyle samo Polaków. 75 tysięcy. Przypadek? Raczej copy/paste. Obie metody podkreślają, iż „Zaczniesz swobodnie porozumiewać się w angielskim języku po zaledwie 14 dniach nauki” [1]. Niemniej metoda Harolda Williamsa jest mocno ograniczona w stosunku do metody Quick Speak Christiana Olsona. Pozwala nauczyć się jedynie angielskiego. Chociaż w tym przypadku użycie bezokolicznika „nauczyć się” jest bardzo nie na miejscu.

Podobnie jak Quick Speak, tak i Ling Intelligence twierdzi, że poznacie język angielski w 2 tygodnie. W 14 dni. „Ty także możesz ujrzeć zdumione miny przyjaciół czy rodziny, niezależnie od swojego wieku, wykształcenia czy zdolności - wystarczą 2 tygodnie, a będziesz mógł się pochwalić dobrą mową w języku angielskim! Nie będą mogli uwierzyć, że uczysz się języka dopiero 14 dni” [1]. A może nie będą mogli uwierzyć, że dałeś się podejść jak dziecko i zapłaciłeś za reklamowe brednie 137 złotych? Obstawiam to drugie.

Ling Intelligence i 5 razy wydajniejszy mózg!

Podobnie jak Quick Speak sięgał po 100% zdolności umysłowych, które już masz, tak Ling Intelligence „pobudza 100% zdolności, które teraz są uśpione w Twoim umyśle” [1]. Różnica? Kosmetyczna. W rzeczywistości oba stwierdzenia nie mają żadnego sensu. Nauka jak na razie nie zgłębiła sposobu, w jaki funkcjonuje mózg na poziomie fundamentalnym, niemniej nie ma żadnych dowodów na to, że zwykle funkcjonuje „na pół gwizdka”. Ewolucja ma tę przewagę nad stwarzaniem rzeczy ad hoc, że stale eliminuje rozwiązania, które się nie sprawdziły. A mózg jest niezwykle energochłonny. Gdybyśmy wykorzystywali jedynie część jego możliwości, już dawno temu stałby się znacząco mniejszy, a nasza wielka i pusta głowa oficjalnie stałaby się podstawką pod fryzurę.

Tymczasem od dwóch milionów lat ewolucji nasze mózgi znacząco się rozwinęły. I to bez pomocy fiszek Ling Intelligence. Co z kolei każe poddać w wątpliwość stwierdzenia podobne do powyżej zacytowanego. Na przykład jednego z tych, które znajdziecie na stronie promującej metodę nauki angielskiego przypisaną Haroldowi Williamsowi: „Precedens w zapamiętywaniu nowych słów z 2-tygodniową formułą automatycznej nauki języka angielskiego Ling Intelligence opiera się na jednoczesnym uruchomieniu lewej i prawej półkuli mózgu. Wysyłane są dwa przekazy - słowny dociera do lewej półkuli, zaś towarzyszący mu obraz - do prawej. Dzięki temu mózg pracuje 5 razy wydajniej niż zazwyczaj” [1]. Doprawdy?

Właściwie to nie. Mózg nie pracuje 5 razy wydajniej tylko dlatego, że konkretne, angielskie słówko zostało zestawione z obrazkiem. Wbrew temu co twierdzi reklama, nie wydarzy się nic, co byłoby zbliżone do zamieszczonego w niej tekstu: „Wynikiem tego jest podniesienie możliwości poznawczych, zdolności zapamiętywania nowych słów i zestawiania ich z polskimi wyrazami. Powstałe w tym wyniku skojarzenia silniej zapadają w pamięć, a Twój mózg łatwiej przyswaja nowe słowa i zapamiętuje je naturalnie, niemal automatycznie” [1]. Możliwości poznawcze nie wzrosną, podobnie jak nie wzrośnie zdolność zapamiętywania nowych słów. Nasz zdolność do zapamiętywania nowych słów zostanie po prostu nieco lepiej spożytkowana. Technika wizualizacji pomaga w zapamiętywaniu, ale nie w stopniu sugerowanym przez tekst reklamowy.

Ling Intelligence, czyli bzdury wyssane z palca

Podobnie jak Quick Speak, tak i reklama Ling Intelligence sugeruje, iż języka obcego można nauczyć się błyskawicznie: „Pierwszy dzień używania fiszek Ling Intelligence już powinien przynieść wymierne efekty w postaci opanowanych około 200 nowych słów. Wyraźna różnica w słownictwie powinna być zauważalna po tygodniu. Będzie ono znacznie zasobniejsze i zróżnicowane” [1]. Niewątpliwie każde nowo poznane słówko sprawia, że nasze słownictwo będzie bardziej zasobne i zróżnicowane. Tylko czy można opanować około 200 nowych słówek dziennie?

Oczywiście! Można opanować 200 nowych, angielskich słówek dziennie. Można również opanować każdego dnia 200 słów bezsensownych, co na przełomie XIX i XX wieku wykazał Hermann Ebbinghaus. Problem w tym, że pamięciowe opanowanie listy słów nie przekłada się bezpośrednio na zdolności komunikacji w danym języku obcym. A takie twierdzenie znajdziemy w reklamie Ling Intelligence: „Po 14 dniach nauki nie będziesz czuć żadnej psychicznej blokady przed mówieniem w języku angielskim, za to nabierzesz wyjątkowej swobody w posługiwaniu się nim. Będziesz w stanie powiedzieć co tylko zechcesz, bez najmniejszego problemu!” [1]. Gwarantuję Ci, że nie będziesz w stanie powiedzieć wszystkiego, co tylko zechcesz. Podobnie jak nie będziesz posługiwał się swobodnie językiem angielskim. Coś takiego wymaga wielu, wielu dziesiątek, jeśli nie setek, godzin konwersacji. 

Tymczasem reklama Ling Intelligence idzie dalej: „Wystarczy miesiąc, a będziesz posługiwać się angielskim, zupełnie jakbyś skończył kurs językowy trwający kilka lat” [1]. Jeśli ktoś z Was, Drodzy Czytelnicy, wierzy w podobne brednie, niech spróbuje odpowiedzieć na proste pytanie. Skoro wystarczy miesiąc, by swobodnie posługiwać się angielskim, dlaczego Ling Intelligence nie jest powszechnie stosowany w szkołach i na uniwersytetach całego świata? Odpowiedź jest prosta i jasna. Ling Intelligence to kompletna, wyssana z palca bzdura.

Michał Wójcik, jemu zawdzięczamy Ling Intelligence

„Nazywam się Michał Wójcik i mam przyjemność wprowadzić 2-tygodniową formułę automatycznej nauki języka angielskiego Harolda Williamsa na polski rynek. Jest to nie tylko przyjemność, ale też cenne doświadczenie. Jestem strasznie zadowolony z efektów, ponieważ metoda Harolda jest prawdziwym przełomem w lingwistyce” [2]. Jak trafnie zauważyła Autorka wspomnianego na wstępie artykułu, na fotografii, która miałby przedstawiać wymyślonego Michała Wójcika, jest Virginijus Šikšnys, biochemik. Ale czy powinniśmy się dziwić? W przypadku Quick Speak równie realnego Christiana Olsona zobrazowano zdjęciem aktora Aleksandra Nikołajewicza Jelizarowa. Jak widać twórcom (lub twórcy) obu reklam obce jest pojęcie ochrony wizerunku.

Inne ciekawostka to sam sposób działania fiszek Ling Intelligence: „Nie ma potrzeby mechanicznego zapamiętywania słówek. Nie musisz także korzystać ze specjalistycznych podręczników ani dodatkowo wspomagać swojej koncentracji i pamięci. Tym, co musisz robić, to przejrzenie fiszek 2 razy dziennie. Pierwszy raz – rano, a drugi – wieczorem. Później będziesz mógł swobodnie komunikować się w języku angielskim” [2]. „Przejrzenie fiszek 2 razy dziennie” nie przełoży się na zapamiętanie listy słówek. I z całą pewnością nie wpłynie na „swobodę w posługiwaniu się językiem angielskim”. Tak naprawdę przełoży się jedynie na stratę czasu. Na szczęście niezbyt dużą.

Niemniej twórcy reklamy nic nie przeszkadza w brnięciu wzdłuż kolein absurdów: „Jeśli będziesz regularnie stosować fiszki Ling Intelligence do nauki, będziesz w stanie błyskawicznie opanować angielski oraz bez problemu będziesz mógł porozumieć się z ludźmi z zagranicy” [2]. Głupota? Poniekąd, ale może coś w tym jest? Jeśli będziesz regularnie przeglądał fiszki 2 razy dziennie, to może gdzieś około roku 2137 uda Ci się pogadać z Anglikiem? Oczywiście pod warunkiem, że w roku 2036 asteroida Apophis ominie Ziemię. Jak na razie NASA nie ma pewności. 

Ling Intelligence, opinia

Wnioski końcowe? Takie same jak w przypadku fiszek Quick Speak. Ling Intelligence to kompletny nonsens i 137 złotych wyrzuconych w błoto. Jeszcze nikt nigdy nie nauczył się angielskiego w dwa tygodnie „przeglądając fiszki” dwa razy dziennie. I dopóki naukowcy nie wypracują znacząco bardziej efektywnych metod transferowania informacji bezpośrednio do naszych zwojów mózgowych, nikt w podobny sposób nie nauczy się żadnego języka obcego.

Często pada argument, że skoro Emil Krebs był w stanie nauczyć się języka obcego w dwa tygodnie, to każdy może. Owszem. Warto jednak pamiętać, że Emil Krebs nie uczył się dwa razy w ciągu dnia, przeglądając fiszki. Jeśli już, to dwa razy w ciągu dnia robił sobie przerwy na posiłek. Resztę czasu poświęcał nauce. I może to jest klucz to faktycznego opanowania angielskiego – ciężka praca.

Na podstawie: grafika: CC0, przeróbka za: pixabay.com/pl/m%C3%B3zg-elektryczne-wiedzy-migrena-1845962/  [1]: globalmagazine24.eu/other/lp/84/ling/a/index_en_vol.html ; [2]: http://sales-express.eu/products/lp/84/lingintelligence/1/index_en.html